Krótsze wypowiedzenia dla umów czasowych

Prawie każdą umowę o pracę można wypowiedzieć, w zależności jednak od jej rodzaju różne są okresy wypowiedzenia. W pewnym zakresie odmienne są też zasady dokonywania wypowiedzenia i sposób liczenia jego biegu. Przepisy regulujące wypowiadanie umów terminowych są bardziej zróżnicowane niż w przypadku wypowiedzenia umowy bezterminowej. Przewidują one jednak bardziej korzystne dla pracodawcy okresy wypowiedzenia.

Tylko kilka dni wypowiedzenia

Do terminowych umów o pracę Kodeks pracy zalicza umowę na okres próbny, na czas określony, umowę na czas zastępstwa i umowę na czas wykonania określonej pracy. Z wyjątkiem ostatniej ze wskazanych umów, wszystkie one mogą być wypowiedziane (art. 32 K.p.).

Okresy wypowiedzenia umów terminowych są wyraźnie krótsze niż obowiązujące przy wypowiadaniu umowy na czas nieokreślony. Są one ustalone w dniach lub tygodniach, a najdłuższe wypowiedzenie umowy o charakterze czasowym wynosi 2 tygodnie.

Przy umowie na okres próbny okres wypowiedzenia zależny jest od długości zawartej umowy i wynosi:

3 dni robocze - jeżeli okres próbny wynosi maksymalnie 2 tygodnie,
1 tydzień - w przypadku dłuższego niż 2 tygodnie okresu próbnego,
2 tygodnie - w razie zawarcia umowy na okres próbny na 3 miesiące (art. 34 K.p.).

W przypadku krótszego wypowiedzenia, liczonego w dniach, przepis posługuje się pojęciem dni roboczych, które, dla potrzeb art. 34 K.p., należy rozumieć jako wszystkie dni od poniedziałku do soboty, z wyłączeniem przypadających w ich trakcie świąt ustawowo wolnych od pracy.

Odmianą umowy na czas określony jest umowa na zastępstwo, zawierana na czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika i w celu jego zastępstwa. Do takich umów, z natury rzeczy cechujących się małą stabilnością zatrudnienia, stosowane są krótkie, bo tylko 3-dniowe okresy wypowiedzenia (art. 33¹ K.p.). Na okres wypowiedzenia składają się dni robocze, rozumiane tak jak przy wypowiedzeniu umowy na czas próbny.

Wypowiedzenie w tygodniu albo w dwóch

W razie umów na czas określony ich długość nie ma wpływu na okres wypowiedzenia. Bez względu na to, na jaki czas strony związały się tego rodzaju umową, okres jej wypowiedzenia wynosi tylko 2 tygodnie. Przepisy wprowadzają tu jednak dodatkowe warunki. Wypowiedzenie umowy na czas określony jest dopuszczalne, jeżeli umowa została zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy i strony przy zawieraniu umowy zastrzegły możliwość jej wypowiedzenia (art. 33 K.p.). Zastrzeżenie to nie musi być wprowadzone do umowy o pracę. Strony mogą je umieścić w osobnym oświadczeniu, choć w praktyce poprzestają na ogół na umieszczeniu klauzuli o wypowiedzeniu w treści umowy.

Ostatnia umowa terminowa nawiązywana w ramach stosunku pracy to umowa na czas wykonania określonej pracy. Przy jej zawieraniu należy pamiętać, że, co do zasady, jest ona niewypowiadalna. Nie może tego zmienić nawet dobrowolne uzgodnienie stron, że taką umowę będzie można wypowiedzieć. Wypowiedzenie umowy na czas wykonania określonej pracy jest możliwe tylko w sytuacji upadłości lub likwidacji pracodawcy bądź przeprowadzania w firmie zwolnień grupowych. Stosuje się to również do umowy na czas określony zawartej na czas krótszy niż 6 miesięcy lub bez zastrzeżenia o możliwości jej wypowiedzenia.

Ważny ostatni dzień wypowiedzenia

Przy wypowiadaniu umów o pracę ważny jest nie tyle dzień dokonania wypowiedzenia (choć ma on swoje znaczenie), co dzień, w którym wypowiedzenie ma się zakończyć. Dzień ten jest ściśle określony przez przepisy Kodeksu pracy. W przypadku wypowiedzenia określonego w tygodniu lub jego wielokrotności ostatni dzień wypowiedzenia musi przypadać w sobotę. Z tego powodu bieg m.in. 2-tygodniowego wypowiedzenia rozpoczyna się w niedzielę następującą po dniu, w którym złożono oświadczenie o wypowiedzeniu.

Co do wypowiedzeń w dniach roboczych, wobec braku stosownych regulacji w prawie pracy należy odpowiednio stosować przepisy Kodeksu cywilnego. Stanowią one, że termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia. Jeśli początkiem takiego terminu jest pewne zdarzenie (np. wręczenie wypowiedzenia), to przy obliczaniu jego biegu nie uwzględnia się dnia, w którym nastąpiło to zdarzenie (art. 111 K.c.). Przykładowo, jeżeli 3-dniowego wypowiedzenia dokonano we wtorek, to upływa ono w piątek, zakładając, że w okresie od środy do piątku nie przypadło święto ustawowo wolne od pracy.

Wypowiedzenie umów terminowych w orzecznictwie SN

"Strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę na czas określony dłuższy niż 6 miesięcy za dwutygodniowym wypowiedzeniem również w okresie trwania umowy o pracę".

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 czerwca 2010 r., sygn. akt I PK 52/10

"Nawet wtedy, gdy strony zgodnie z art. 33 k.p. nie przewidziały w umowie możliwości wypowiedzenia umowy o pracę, to z mocy ustawy o zwolnieniach grupowych staje się to dopuszczalne".

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 2008 r., sygn. akt II PK 137/08

"Umowa o pracę zawarta na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, w której strony przewidziały dopuszczalność jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem (art. 33 kodeksu pracy), może być w ten sposób rozwiązana także przed upływem 6 miesięcy jej trwania".

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 września 1994 r., sygn. akt I PZP 35/94

"Nie korzysta z ochrony (art. 8 k.p.) nieuzasadnione wypowiedzenie przez pracodawcę wieloletniej umowy o pracę na czas określony, jeżeli umowa ta została narzucona przez pracodawcę razem z klauzulą dopuszczalności jej wypowiedzenia (art. 33 k.p.) wyłącznie po to, ażeby pracodawca dysponował nieskrępowaną możliwością rozwiązania stosunku pracy".

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2009 r., sygn. akt II PK 186/08

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)