Limit czasowy zatrudnienia na podstawie umowy terminowej

Pracownik był zatrudniony do 31 marca 2018 r. w ramach dwóch umów na czas określony, na 24 miesiące łącznie. W dniu 1 sierpnia 2018 r. zatrudniliśmy go ponownie zawierając umowę na czas określony na 24 miesiące. Czy nie naruszyliśmy w ten sposób limitu umów terminowych?

Wobec braku informacji na temat dokładnych okresów zatrudnienia w ramach poprzednich umów, na pytanie nie można odpowiedzieć jednoznacznie. Jeśli jednak umowy były nieprzerwane, co by oznaczało, że obydwie są objęte obecnymi limitami umów terminowych, to okres aktualnej umowy nie powinien przekraczać 9 miesięcy (łącznie z poprzednimi 33 miesięcy). Jej zawarcie na okres dłuższy nie powoduje jednak nieważności tej umowy, ale po wyczerpaniu limitu czasowego będzie skutkowało przekształceniem umowy w kontrakt bezterminowy.

Obecne limity umów na czas określony, tj. maksymalnie trzech umów tego rodzaju (ilościowy) oraz na okres nie dłuższy niż 33 miesiące (czasowy) obowiązują od 22 lutego 2016 r. Zostały one wprowadzone do Kodeksu pracy ustawą z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy... (Dz. U. poz. 1220), dalej zwaną nowelą. Po zmianach nie ma już znaczenia czy zatrudnienie następuje bezpośrednio jedno po drugim, czy też występują pomiędzy nim przerwy.

Ważne: Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące lub liczba zawartych umów jest większa niż 3, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony (art. 25¹ § 3 K.p.).

Przykład

Zakładamy, że pracownik z pytania był zatrudniony w ramach pierwszych dwóch umów w okresach: od 1 kwietnia 2016 r. do 31 marca 2017 r. oraz od 1 kwietnia 2017 r. do 31 marca 2018 r. Obydwie umowy były objęte obecnymi limitami, ilościowym i czasowym. Umowa zawarta 1 sierpnia 2018 r. jest więc trzecią umową na czas określony, mieszczącą się w limicie ilościowym. Z upływem 9 miesięcy wyczerpie jednak limit czasowy, co będzie miało taki skutek, iż 1 maja 2019 r. stanie się umową na czas nieokreślony.

W stanie faktycznym opisanym w pytaniu mogło być też np. tak, że pierwsza z umów była zawarta pod rządami przepisów w poprzednim brzmieniu, potem nastąpiła przerwa, a po niej zawarto drugą umowę, zakończoną 31 marca 2018 r. Jeżeli pierwsza trwała w dniu wejścia w życie zmian, to jej status reguluje przepis przejściowy noweli.

Zgodnie z art. 14 ust. 4 noweli, do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu jej wejścia w życie, stosuje się nowe limity, jednakże do limitu czasowego wlicza się okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony przypadający od dnia wejścia w życie nowych przepisów (od 22 lutego 2016 r.). Ponadto trwająca w tym dniu umowa o pracę na czas określony jest uważana za pierwszą z limitu ilościowego, albo za drugą jeżeli została zawarta jako druga umowa w rozumieniu przepisu w brzmieniu sprzed wejścia w życie zmian.

Przykład

Zakładamy, że strony z pytania zawarły umowy na czas określony:

od 1 marca 2015 r. do 29 lutego 2016 r.,
od 1 kwietnia 2017 r. do 31 marca 2018 r.,
od 1 sierpnia 2018 r. do 31 lipca 2020 r.

Już pierwsza z umów podlegała zaliczeniu do obecnego limitu ilościowego (trzech umów), jednak do limitu czasowego (33 miesięcy) zalicza się z niej tylko 8 dni (od 22 do 29 lutego 2016 r.). Druga umowa podlegała zaliczeniu do limitu czasowego w całości (12 m-cy), co oznacza, że obecna (trzecia z limitu ilościowego) może trwać 20 miesięcy i 22 dni, a po tym czasie przekształci się w bezterminową. Zostanie bowiem wyczerpany limit czasowy.

Zwracamy uwagę! Zgodnie z art. 25¹ § 4 K.p. limitu 3/33 nie stosuje się do umów na czas określony zawartych:

w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
w celu wykonywania pracy przez okres kadencji oraz
w przypadku, gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie,

jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

Nie ulega też przekształceniu umowa na czas określony naruszająca limit czasowy z powodu przedłużenia w okolicznościach wskazanych w art. 177 § 3 K.p. (ciąża).