Ponowne zatrudnienie pracownika, z którym rozwiązano umowę bez wypowiedzenia w związku z długotrwałą chorobą

Z długotrwale chorującym pracownikiem rozwiązaliśmy w marcu br. umowę o pracę w trybie art. 53 K.p. Obecnie zgłosił on gotowość podjęcia zatrudnienia. Czy mamy obowiązek przyjąć go do pracy?

Pracodawca powinien w miarę możliwości ponownie zatrudnić pracownika, który w okresie 6 miesięcy od dnia rozwiązania umowy o pracę z powodu długotrwałej nieobecności zgłosi swój powrót niezwłocznie po ustaniu przyczyny tej nieobecności.

Określony w art. 53 § 5 K.p. obowiązek pracodawcy ma charakter warunkowy, zależny od posiadania wolnych miejsc pracy odpowiadających kwalifikacjom pracownika. Stosownie do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 1998 r. (sygn. akt I PKN 459/97, OSNP 1998/22/656): "(...) Oceniając możliwości ponownego zatrudnienia pracownika, z którym umowa o pracę została rozwiązana na podstawie art. 53 § 1 K.p., należy uwzględnić zarówno okoliczności dotyczące pracodawcy, jak i tego pracownika (...)". Z treści przywołanego rozstrzygnięcia wynika także, iż orzeczenie komisji lekarskiej o nieprzydatności pracownika do pracy na stanowisku zajmowanym przed rozwiązaniem z nim umowy o pracę może oznaczać brak możliwości ponownego jego zatrudnienia.

Ponadto wykazany przez pracodawcę obiektywny brak możliwości ponownego zatrudnienia wyklucza racjonalność obowiązku ponownego przyjęcia do pracy w oparciu o zasady współżycia społecznego (por. postanowienie SN z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. akt I PK 279/12).

Ważne: Obowiązek ponownego zatrudnienia ma odpowiednie zastosowanie do pracownika pobierającego świadczenie rehabilitacyjne, jeżeli zgłosi on swój powrót do pracodawcy niezwłocznie po zakończeniu pobierania tego świadczenia, choćby nastąpiło to po upływie 6 miesięcy od rozwiązania stosunku pracy.

Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. Jak wynika z art. 20 ustawy zasiłkowej, przepis art. 53 § 5 K.p. stosuje się odpowiednio do pracownika pobierającego świadczenie rehabilitacyjne, jeżeli zgłosi on swój powrót do pracodawcy niezwłocznie po wyczerpaniu tego świadczenia, choćby nastąpiło to później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia umowy o pracę.

Przykład

W kwietniu 2014 r. rozwiązano umowę o pracę z dozorcą po długotrwałej niezdolności do pracy. Od 1 czerwca br. pracodawca powierzył zadania ochrony mienia firmie zewnętrznej. Ostatnio pracownik zgłosił chęć powrotu do pracy. Pracodawca odmówił, ponieważ nie dysponuje wolnym miejscem pracy dla dozorcy, a były pracownik nie posiada innych kwalifikacji. Jeśli ubiegający się o pracę wystąpi z powództwem do sądu, będzie musiał wykazać, że zachodzi możliwość zatrudnienia.