Długość przerwy między umowami zawartymi na czas określony a limit wynikający z art. 25¹ K.p.

W urzędzie zatrudniamy pracownika na podstawie umów o pracę na czas określony, zawieranych bezpośrednio jedna po drugiej. Kolejną trzecią już umowę tego samego rodzaju pracodawca zaproponował także jako umowę terminową na czas określony. Czy umowa ta przekształci się w umowę na czas nieokreślony?

Tak, chyba że przerwa między umowami przekroczy 30 dni.

Na wstępie należy przypomnieć, że pracodawca niebędący przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) nie jest objęty przepisami ustawy antykryzysowej zawieszającej w praktyce stosowanie art. 25¹K.p.

Zgodnie z tą normą zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła jednego miesiąca.

Powyższe nie dotyczy umów o pracę na czas określony zawieranych w celu:

zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym, albo zadań realizowanych cyklicznie.

Ważne: Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony (art. 25¹§ 2 K.p.).

Przykład

W dniu 1 czerwca 2011 r. strony zawarły (bezpośrednio po rozwiązaniu się pierwszej) drugą już umowę o pracę na czas określony - do 30 września 2011 r. W dniu 20 września br. podpisały aneks do umowy, zmieniając termin jej rozwiązania na 31 maja 2012 r. Pracodawca nie jest objęty ustawą antykryzysową.

Aneks ustalający późniejszy termin rozwiązania umowy na czas określony traktuje się jak zawarcie, od dnia następującego po jej (mającym nastąpić) rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony. Podpisanie aneksu spowodowało od 1 października 2011 r. zmianę rodzaju umowy (terminowej w umowę o pracę na czas nieokreślony).

Zgodnie z dyspozycją art. 25¹ § 1 K.p., następujący z mocy prawa skutek polegający na przekształceniu terminowej umowy w umowę o pracę na czas nieokreślony zachodzi wówczas, gdy te same strony stosunku pracy uprzednio dwa razy zawarły następujące po sobie umowy na czas określony i umowy te zostały rozwiązane, a przerwa między nimi była krótsza niż miesiąc. Wykładnia sformułowania użytego przez ustawodawcę, tj. "przekroczenia jednego miesiąca" była przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego, który w wyroku z dnia 15 lutego 2000 r. (sygn. akt I PKN 512/99, OSNP 2001/13/439) wyjaśnił, że: "»Przekroczenie jednego miesiąca« w rozumieniu art. 25¹ K.p. następuje, gdy przerwa między rozwiązaniem poprzedniej, a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę trwa co najmniej 31 dni (art. 114 K.c. w związku z art. 300 K.p.).".

Przykład

W urzędzie jest zatrudniony pracownik na podstawie umów o pracę na czas określony. Pierwsza umowa trwała 5 miesięcy (od 1 września 2010 r. do 31 stycznia 2011 r.), a następna została zawarta od 1 lutego do 30 czerwca br. Kolejną umowę podpisano 1 sierpnia br. na dwa lata. Ponieważ przerwa między umowami obejmująca lipiec 2011 r. trwała 31 dni, umowa obowiązująca od 1 sierpnia br. nie przekształciła się w umowę na czas nieokreślony.

Przykład

Przyjmujemy założenia z poprzedniego przykładu, z tym że druga umowa została zawarta od 1 lutego do 31 maja br., a kolejna od 1 lipca br. na dwa lata. Umowa zawarta od 1 lipca br. jest umową na czas nieokreślony, ponieważ przerwa między umowami wynosiła tylko 30 dni.